Fobia społeczna u dziecka: objawy, przyczyny i leczenie

Co to jest fobia społeczna?

Fobia społeczna to jedno z najczęstszych zaburzeń lękowych u dzieci i młodzieży. Objawy zaczynają się zazwyczaj w okresie dzieciństwa lub wczesnej młodości i mogą mieć poważny wpływ na rozwój dziecka oraz jego jakość życia. Fobia społeczna u dziecka zwykle utrzymuje się przez wiele lat i może wpłynąć na jego funkcjonowanie w dorosłym życiu. To zaburzenie emocjonalne, które charakteryzuje się silnym lękiem przed sytuacjami społecznymi. Według badań, około 7-12% dzieci i młodzieży na to cierpi.

Objawy fobii społecznej u dziecka

Objawy fobii społecznej u dziecka są zróżnicowane i mogą się różnić w zależności od indywidualnych cech dziecka oraz wieku. Oto najczęstsze objawy fobii społecznej u dzieci:

1. Unikanie sytuacji społecznych lub unikanie kontaktu z innymi dziećmi i dorosłymi.
2. Trudności w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami.
3. Silny lęk przed wystąpieniem publicznym lub wykonywaniem czynności w obecności innych ludzi.
4. Trudności w nawiązywaniu kontaktów z nieznajomymi ludźmi.
5. Wysoki poziom niepokoju i stresu w sytuacjach społecznych.
6. Zawstydzenie, związane z wykonywaniem czynności lub interakcjami społecznymi.
7. Trudności w przełamywaniu barier w kontaktach interpersonalnych, takie jak uśmiechanie się czy nawiązywanie kontaktu wzrokowego.
8. Silna potrzeba akceptacji ze strony innych ludzi.
9. Fizyczne objawy, takie jak nadmierna potliwość, drżenie rąk, zaczerwienienie twarzy.

Jeśli dziecko przejawia kilka z wymienionych objawów lub obserwuje się u niego wysoki poziom niepokoju i stresu w sytuacjach społecznych, warto skonsultować się z psychologiem lub psychiatrą dziecięcym, aby pomóc dziecku w radzeniu sobie z lękiem społecznym i uniknięciu pogłębiania się problemu.

Przyczyny fobii społecznej u dziecka

Przyczyny fobii społecznej u dzieci są skomplikowane i wieloczynnikowe. Wśród nich można wymienić:

• Dziedziczność: Osoby z rodzin, w których występowała fobia społeczna, mają większe ryzyko jej rozwoju.
• Traumatyczne doświadczenia: Wiele dzieci z fobią społeczną miało trudne doświadczenia w przeszłości, takie jak przemoc, molestowanie, zaniedbywanie lub trudności w relacjach rodzinnych.
• Zaburzenia psychiczne: Niektóre dzieci z fobią społeczną mogą mieć również inne zaburzenia, takie jak depresja, zaburzenia lękowe, ADHD czy zaburzenia ze spektrum autyzmu.
• Przywiązanie rodzicielskie: Niektóre badania sugerują, że dzieci, których rodzice są nadopiekuńczy, krytykują je lub wykorzystują, mogą mieć większe ryzyko rozwoju fobii społecznej.
• Zły stosunek rówieśników: Doświadczenia odrzucenia lub wykluczenia przez rówieśników mogą przyczynić się do rozwoju fobii społecznej.

Leczenie fobii społecznej u dziecka

Leczenie fobii społecznej u dzieci jest możliwe dzięki różnym terapiom, takim jak terapia behawioralna, terapia poznawcza lub terapia integracji sensorycznej.

Terapia behawioralna, która skupia się na nauce technik radzenia sobie ze stresem i radzeniu sobie z sytuacjami społecznymi, jest jednym z najskuteczniejszych sposobów leczenia fobii społecznej u dzieci. Terapia poznawcza skupia się na zmianie negatywnych myśli i przekonań, które mogą prowadzić do lęku społecznego. Terapia integracji sensorycznej skupia się na pomocy dziecku w rozwoju zdolności do rozumienia swojego ciała i reakcji na bodźce społeczne.

W leczeniu fobii społecznej u dzieci pomocne mogą również być leki przeciwdepresyjne lub leki przeciwlękowe. Ważne jest jednak, aby ich stosowanie było uzgodnione z lekarzem i żeby były podawane w odpowiedniej dawce.

W przypadku fobii społecznej u dzieci bardzo ważne jest zrozumienie i wsparcie ze strony rodziców i nauczycieli. Rodzice mogą pomóc dziecku w nauce umiejętności radzenia sobie ze stresem i lękiem społecznym, a nauczyciele mogą pomóc dziecku w radzeniu sobie z trudnymi sytuacjami społecznymi w szkole i nauczaniu umiejętności społecznych.