Poronienie nie przekreśla marzeń o potomstwie. najważniejsze to znaleźć przyczynę utraty ciąży.
Z problemem poronienia borykają się tysiące par, nie tylko w naszym kraju, ale i na całym świecie. Odbijają się one bardzo negatywnie na obojgu partnerach, mogą być przyczyną ochłodzenia relacji w związku, a w skrajnych przypadkach doprowadzić nawet do jego rozpadu. A przecież starania o dziecko powinny być elementem wzmacniającym nasz związek i scalającym go.
Poronienie – jak sobie radzić z ciążowymi niepowodzeniami?
Przedwczesne zakończenie ciąży bywa dla wielu kobiet bolesnym i bardzo przygnębiającym doświadczeniem. Pojedyncze poronienie nie jest jeszcze oczywiście powodem do paniki. Problem pojawia się dopiero wtedy, gdy ciąży nie udało się utrzymać 2, 3 i więcej razy. Partnerzy, wspólnie z prowadzącym ciążę ginekologiem, powinni się wówczas poważnie zastanowić co może być tego przyczyną. Muszą oni na pewno wiedzieć, że takie wielokrotne poronienia mogą świadczyć o niepłodności, czyli pewnym stanie organizmu, który uniemożliwia poczęcie lub utrzymanie ciąży. Na szczęcie, nie przekreśla on całkowicie szansy na dziecko, co więcej można próbować z nim walczyć!
Skąd się bierze poronienie?
Każda kolejna ciąża po poronieniu może być bardzo trudnym doświadczeniem dla rodziców. To czas kiedy radość związana z oczekiwaniem na potomka przeplata się strachem o jego zdrowie. Poznanie przyczyny wcześniejszego poronienia jest więc bardzo ważne z psychologicznego punktu widzenia. Wiedząc co spowodowało poprzednie poronienie partnerzy mogą bardziej świadomie zaplanować swoje rodzicielstwo. Uszkodzenia w materiale genetycznym są bezpośrednią przyczyną niemal 70 proc. wszystkich poronień.
Gdzie szukać pomocy w przypadku poronienia?
Poradnia genetyczna jest miejscem, w którym rodzice po poronieniach uzyskają fachową pomoc i konsultację. Rozmowa z lekarzem genetykiem może zadecydować o kierunku dalszej diagnostyki. Przed podjęciem jakichkolwiek kroków specjalista przeprowadzi szczegółowy wywiad na temat historii chorób obecnych w rodzinie pacjentów. Następnie dobierze badania genetyczne, które będą miały na celu ustalenie przyczyny poronienia. Prawidłowo postawiona diagnoza ułatwi lekarzowi postępowanie z pacjentami. Odpowie również na pytanie czy poronienie może się powtórzyć w przyszłości, czy był to tylko jednorazowy incydent. W razie zdiagnozowania czynnika genetycznego genetyk wspólnie z pacjentami zastanowi się nad możliwymi metodami leczenia. Bo trzeba zaznaczyć, że obecność mutacji genetycznej nie musi niweczyć wszystkich planów związanych z założeniem rodziny.
Poronienie – od czego zacząć diagnozę?
Badania po poronieniu warto zacząć od sprawdzenia kariotypu. Kariotyp jest pierwszą rzeczą, którą warto sprawdzić u pary po przebytym jednym lub kilku poronieniach. Pod pojęciem kariotypu kryje się kompletny zestaw wszystkich chromosomów człowieka. Zdrowa osoba ma 46 takich chromosomów. Jednak w przypadku osoby z tzw. aberracją chromosomową ich liczba może być większa bądź mniejsza. Przykładowo, gdy w kariotypie dziecka występują trzy chromosomy 21 zamiast dwóch, mówimy o trisomii 21. Prowadzi ona do rozwoju zespołu wad wrodzonych znanego wszystkim jako zespół Downa.
Choć duża część wad wrodzonych pojawia się u dziecka spontanicznie, to mogą one zostać również odziedziczone po matce lub ojcu. Stanie się tak wtedy, gdy komórki rozrodcze, z których powstał zarodek będą posiadały zmiany w DNA. Badanie kariotypu powinno się więc wykonać nie tylko u obumarłego płodu, lecz także u jednego i drugiego rodzica.
Trombofilia wrodzona jedną z przyczyn poronień
Utrzymanie ciąży będzie trudniejsze jeśli kobieta jest nosicielką mutacji genetycznej odpowiedzialnej za rozwój trombofilii wrodzonej, czyli stanu zwiększonej podatności do formowania się żylnych i tętniczych zakrzepów. Zmiany jakie zachodzą w organizmie kobiety w czasie ciąży dodatkowo zwiększają tę podatność. Trombofilię wywołuje kilka mutacji genetycznych, wykrywalnych przy pomocy badań DNA. Obecność choćby jednej z nich, może mieć bardzo niekorzystny wpływ na przebieg ciąży, np. zatrzymać wzrost dziecka, przyczynić się do powstania zespołu Downa oraz wad cewy nerwowej. Macierzyństwo w przypadku kobiet z trombofilią jest jak najbardziej możliwe, wystarczy, że ciąża będzie właściwie prowadzona, a pacjentka będzie stosować się do zaleceń lekarzy. Ze względu na ryzyko wystąpienia ciążowych powikłań, badanie genetyczne w kierunku trombofilii dobrze jest wykonać już przed pierwszą planowaną ciążą.
