Niestety, nie ma jednoznacznej odpowiedzi na te pytania. Każdy poród jest inny i zależy od wielu indywidualnych uwarunkowań fizycznych i psychicznych kobiety, stanu zdrowia dziecka, sposobu rozwiązania i innych okoliczności. Nawet najbardziej doświadczeni położnicy nie potrafią dokładnie określić, ile czasu zajmie poród w konkretnym przypadku. Można jednak podać pewne średnie wartości i zakresy czasowe, które mogą pomóc w orientacji.
Ile trwa poród naturalny?
Poród naturalny to taki, który rozpoczyna się i kończy siłami natury, bez ingerencji medycznej. Poród naturalny dzieli się na trzy fazy: rozwierania szyjki macicy, parcia i wydalenia łożyska. Ile trwa poród na poszczególnych jego etapach?
I faza porodu
Pierwsza faza to etap wstępnego rozwierania się szyjki macicy i zwiększania się intensywności oraz częstotliwości skurczów. Trwa on zwykle od kilku do kilkunastu godzin, poczynając od pierwszych skurczów, a kończąc na pełnym rozwarcie szyjki macicy (10 cm). Czas trwania tej fazy zależy od wielu czynników, takich jak:
- ilość przebytych porodów – zazwyczaj pierworódki rodzą dłużej niż wieloródki;
- szerokość miednicy – im szersza miednica kobiety, tym łatwiej dziecko przechodzi przez kanał rodny;
- podatność szyjki macicy na rozwarcia – im szyjka jest miększa i cieńsza, tym łatwiej się rozwiera;
- waga – nadwaga lub otyłość mogą utrudniać oddychanie i zmniejszać sprawność fizyczną kobiety;
- aktywność fizyczna – ruch sprzyja prawidłowemu ułożeniu dziecka i wykorzystuje działanie grawitacji;
- psychiczne nastawienie – stres, lęk lub napięcie mogą hamować akcję porodową.
II faza porodu
Druga faza to poród właściwy – w tym czasie kobieta parze i wydaje dziecko na świat. Trwa ona zwykle od kilku do kilkudziesięciu minut. Czas trwania tej fazy zależy od:
- wielkości główki dziecka – im większa główka, tym trudniej przechodzi przez kanał rodny;
- siły skurczów – im silniejsze skurcze, tym większe parcie;
- współpracy kobiety – im lepiej kobieta słucha swojego ciała i położnika, tym sprawniej parze;
- stosowania znieczulenia zewnątrzoponowego – może ono osłabić odczuwanie skurczów i parcia.
III faza porodu
W trzeciej fazie porodu ma miejsce poród łożyska. Łożysko to narząd płodowy, który powstaje około 20. tygodnia ciąży i dostarcza dziecku tlenu i składników odżywczych. Łożysko ma około 20 cm średnicy, 3 cm grubości i waży około 1 kg. Po urodzeniu dziecka łożysko przestaje być potrzebne i musi zostać wydalone z macicy.
Poród łożyska trwa zwykle od kilku do kilkudziesięciu minut i nie wymaga dużego wysiłku ze strony kobiety. Zazwyczaj wystarczy lekkie parcie lub samoistne skurcze macicy, aby łożysko odkleiło się od ściany macicy i wydostało się na zewnątrz drogami rodnymi. Niekiedy jednak konieczna jest interwencja położnika lub lekarza, który ręcznie usuwa łożysko lub jego fragmenty, jeśli nie zostały wydalone w całości.
Po porodzie łożyska położnik sprawdza jego wygląd i kompletność, aby upewnić się, że nie ma żadnych nieprawidłowości ani pozostałości w macicy. Niedokładne usunięcie łożyska może bowiem prowadzić do powikłań, takich jak krwotok, infekcja czy zapalenie macicy.
Co się dzieje z łożyskiem po porodzie?
Łożysko po porodzie jest zwykle traktowane jako odpad medyczny i podlega utylizacji. Niektóre kobiety jednak decydują się na zabranie łożyska ze sobą i przechowywanie go lub spożywanie go. Są to praktyki kontrowersyjne i nie mają one naukowego uzasadnienia ani poparcia.
Niektóre kobiety wierzą, że jedzenie łożyska (surowego, gotowanego, suszonego lub w formie kapsułek) ma korzystny wpływ na ich zdrowie fizyczne i psychiczne po porodzie. Twierdzą one, że łożysko zawiera hormony i składniki odżywcze, które mogą zapobiec depresji poporodowej, poprawić laktację, przyspieszyć gojenie się ran czy zwiększyć energię. Jednak nie ma żadnych wiarygodnych badań naukowych, które potwierdziłyby te korzyści. Wręcz przeciwnie, istnieją dowody na to, że spożywanie łożyska może być szkodliwe dla zdrowia kobiety i dziecka. Łożysko może być skażone bakteriami lub wirusami, które mogą wywołać zakażenie lub chorobę. Ponadto hormony zawarte w łożysku mogą zaburzać naturalną równowagę hormonalną kobiety po porodzie.
Ile trwa poród przez cesarskie cięcie?
Poród przez cesarskie cięcie to taki, który odbywa się z interwencją chirurgiczną, polegającą na nacięciu powłok brzusznych matki i wydobyciu dziecka z jamy macicy. Jest to zabieg, który może być planowany lub nieplanowany, w zależności od wskazań medycznych.
CC zaplanowane
Czas trwania porodu przez cesarskie cięcie zależy od tego, czy był on zaplanowany czy nie. Jeśli cesarskie cięcie jest planowane, to zwykle wykonuje się je w terminie około 39. tygodnia ciąży. Wtedy kobieta przychodzi do szpitala w umówionym dniu i godzinie, na czczo i przygotowana do zabiegu. Cały zabieg trwa około 30 minut, z czego najdłużej trwa zszycie brzucha. Kobieta jest znieczulana zewnątrzoponowo lub podpajęczynówkowo, co pozwala jej zachować przytomność i zobaczyć swoje dziecko.
CC nieplanowane
Jeśli cesarskie cięcie jest nieplanowane, to oznacza, że wystąpiły komplikacje podczas porodu naturalnego lub przed jego rozpoczęciem. Wtedy kobieta jest szybko przenoszona na salę operacyjną i poddawana zabiegowi w trybie pilnym. Czas trwania porodu przez cesarskie cięcie w takim przypadku jest taki sam jak w przypadku planowanego, czyli około 30 minut. Jednak do tego należy doliczyć czas trwania porodu naturalnego, który został przerwany. Kobieta może być znieczulana tak samo jak w przypadku planowanego cesarskiego cięcia lub ogólnie (narkozą), jeśli jest to konieczne dla jej lub dziecka bezpieczeństwa.
Po porodzie CC
Po porodzie przez cesarskie cięcie kobieta spędza kilka godzin na sali pooperacyjnej pod opieką personelu medycznego. Następnie zostaje przeniesiona na oddział położniczy, gdzie może być odwiedzana przez partnera i dziecko. Zwykle kobieta zostaje w szpitalu około 3-4 dni po cesarskim cięciu. W tym czasie otrzymuje leki przeciwbólowe i przeciwzapalne oraz opiekę pielęgniarską. Po wyjściu ze szpitala kobieta powinna unikać wysiłku fizycznego i dbać o higienę rany pooperacyjnej. Blizna po cesarskim cięciu goi się zwykle w ciągu kilku tygodni i staje się prawie niewidoczna.
