Dzień, w którym po raz pierwszy matka czuje ruchy dziecka bardzo dobrze się pamięta. Uczucie nie do opisania, za którym po urodzeniu dziecka tęskni się najbardziej i zazdrości innym ciężarnym. Z czasem ruchy stają się intensywniejsze i rodzą wiele pytań. Czy szalone i wręcz bolesne kopniaki są czymś normalnym? Albo czy dziecko, które mało się porusza – na pewno jest zdrowe? Większość mam próbuje sobie nawet wywróżyć z ruchów dziecka jego przyszłość. Bo skoro kopie niemiłosiernie mocno, to na pewno będzie piłkarzem…
Ile w tym prawdy?
Mały piłkarz
Zwykle mówią tak o dziecku te mamy, które kopniaczki odczuwają bardzo często, na dodatek boleśnie. Zapewne wyobrażasz sobie, że w twojej macicy rozgrywa się właśnie mecz piłkarski a inni patrząc na twój podskakujący brzuch, nie kryją zdziwienia, że maluch taki silny. Zwykle silne kopniaki nie są czymś dziwnym, szczególnie po 35. tygodniu ciąży, gdy dziecko ma mało miejsca w brzuchu i każdy jego ruch widać gołym okiem. Bolesność kopnięć też nie jest czym zaskakującym, w końcu dziecko ma coraz więcej siły i nacisk na wrażliwe narządy jest bardzo odczuwalny.
ADHD
Powtarzasz to za każdym razem, gdy twój brzuch od godziny nieustannie faluje a maluch nie daje ci spokoju nawet w nocy. W myślach widzisz, jak w przyszłości biegasz za niesfornym dwulatkiem po raz setny zdejmując go ze stołu, na który potrafi się wdrapać. Spokojnie, to że twoje dziecko jest tak często w ruchu nie świadczy o jego nadpobudliwości. Częste odczuwanie kopniaków i ruchów dziecka nie świadczy o jego nadmiernej energii. Zwykle to kwestia dwóch rzeczy – lepszego wyczulenia na ruchy dziecka (bardziej zwracasz na nie uwagę niż inne mamy i dlatego częściej je rejestrujesz) lub odpowiedniego ułożenia łożyska, co pozwala na wyraźne odczuwanie nawet delikatnego poruszenia się malucha. Tak na marginesie – pierwsze objawy ADHD obserwuje się dopiero w okolicach 5. roku życia. Zatem – wstrzymaj się z tą diagnozą.
Leniuszek
Zazdrościsz innym ciężarnym, że ich dzieci czynią w brzuchach istne rewolucje, podczas gdy twój maluch bardzo rzadko daje o sobie znać? Jeśli wszelkie badania potwierdzają, że z dzieckiem wszystko w porządku, nie ma się co stresować. To także nie jest oznaka słabego temperamentu malucha ani jego lenistwa. Zwykły przypadek. Być może dziecko jest tak ulokowane w macicy, że odczuwanie ruchów jest utrudnione albo ty po prostu części ruchów nie rejestrujesz, biorąc je np. za jakieś procesy zachodzące w jelitach lub żołądku. Widoczność ruchów na zewnątrz brzucha może być ograniczona, jeśli jesteś osobą przy kości i tkanka tłuszczowa stanowi tu pewną przeszkodę.
Akrobata
Wydaje ci się, że twoje dziecko jest wszędzie. Jego kopniaczki w jednej sekundzie odczuwasz w różnych częściach brzucha. Twój brzuch momentami przyjmuje wręcz kosmiczne kształty a ty zastanawiasz się, czy dziecko ma jakieś akrobatyczne zdolności. Wróżysz mu karierę w gimnastyce artystycznej i cieszysz się z jego umiejętności. Prawda jest jednak o wiele prostsza. Twoje dziecko próbuje po prostu znaleźć sobie odpowiednią pozycję. Być może szykuje się do wyjścia i przekręca się główką do dołu albo po prostu potrzebuje co jakiś czas „rozprostować kości”, wypychając nóżkami i rączkami brzuch po dwóch różnych stronach.
Mały złośliwiec
Podejrzewasz, że dziecko lubi robić ci na przekór. Że specjalnie zaczyna się wiercić i kopać, gdy ty masz ochotę na drzemkę albo uciska ci z całych sił pęcherz w najmniej oczekiwanym momencie. Co gorsza, próbuje przeszkodzić tobie w chwilach uniesienia – zaczyna się dynamicznie ruszać, jakby dając do zrozumienia, że mu się to nie podoba. Jeżeli naprawdę wierzysz w to, że maluch robi to specjalnie i wyrośnie z niego dowcipniś – muszę cię rozczarować (albo i pocieszyć). Dziecko nie ma takiej daleko posuniętej świadomości. To, że wyczynia harce w najmniej w nieodpowiednim momencie nie jest jego kaprysem. Zazwyczaj to zwykły przypadek (może właśnie się obudził albo w złym kierunku kopnął nóżką) albo sygnał, że coś mu się nie podoba. Być może podczas seksu zbyt mocno uciskasz brzuch i robi mu się w nim niewygodnie? Albo domaga się kołysania, podczas gdy ty trwasz w bezruchu, leżąc na łóżku. Prawdą jest fakt, że dziecko już w tym wieku miewa swoje potrzeby. Czas nauczyć się na nie reagować 🙂
autor: Ania
foto: Flickr.com/by genue.luben (CC)
