Czego nie należy robić przy dzieciach?
Okazywanie braku szacunku
Nie musimy z każdą kłótnią uciekać przed dziećmi. To normalne, że dorośli czasem się kłócą i dziecko też powinno wiedzieć o tym, że można się ze sobą spierać. Sęk w tym, by ewentualna kłótnia przy dziecku była kontrolowana. By nie wdarły się w nią zbyt silne emocje, które kłótnię zmienią w obrażanie siebie nawzajem. Dziecko nie powinno widzieć, jak rodzice odnoszą się do siebie bez szacunku – wyzywają się. Niedopuszczalne jest także wprowadzanie do kłótni przemocy fizycznej. I nie chodzi tu tylko o to, że dziecko może czuć się przerażone i przestraszone. Dziecko obserwując swoich rodziców, uczy się zasad panujących w relacjach między kobietą a mężczyzną. Jeśli będzie świadkiem wzajemnego obrażania i wyzywania, takie podejście będzie powielać w swoim późniejszym życiu. Ponadto pamiętajmy, że nawet mała kłótnia o drobiazgi, w dziecku powoduje niepokój i lęk, że rodzice z tego powodu się rozstaną. Nie narażajmy swoich pociech na taki stres.
Seks
Seks powinien pozostać dla dziecka tematem tabu – przynajmniej do pewnego wieku. Widok kochających się rodziców może powodować u dziecka lęk i niezrozumienie. Często dzieci myślą, że odgłosy z sypialni rodziców wiążą się z ich cierpieniem, co powoduje u maluchów stres i zagubienie. W skrajnych przypadkach przyłapanie rodziców na seksie może wpłynąć na życie seksualne samego dziecka, które będzie uważać seks za coś nieczystego i wulgarnego. Z tych powodów warto zadbać o dyskrecję w tej kwestii, a jeśli zostaniemy kiedyś przyłapani przez dziecko – nie wolno go z tym zostawiać samego sobie. Należy mu się wyjaśnienie, które go uspokoi i uświadomi, że to, co robili rodzice – jest wyrazem miłości.
Mówienie źle o innych
To częsty grzech rodziców. Często zapominamy, że obgadując kogoś, jesteśmy podsłuchiwani przez własne dzieci. To nie tylko ryzyko, że dziecko wygada to, co usłyszało w domu i postawi swojego rodzica w niezręcznej sytuacji. To także dawanie dziecku złego przykładu i sprawianie, że nasza pociecha traci szacunek do obgadywanej i krytykowanej osoby i buduje w sobie cechę nietolerancji. Staje się to szczególnie niebezpieczne w sytuacji, gdy rodzice przy dzieciach krytykują np. szkolnego wychowawcę. To najszybsza droga, by zniszczyć autorytet nauczyciela w oczach dziecka.
Kłamstwo
Sytuacja, gdy dziecko złapie nas na kłamstwie jest trudna i dla nas i dla dziecka. Pokazujemy w ten sposób,że kłamstwo jest czymś normalnym i usprawiedliwionym. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że dzieci wyniosą coś z tej nauki i zaczną okłamywać nas. Bo przecież każdy tak robi.
Zły przykład
Nie możemy wymagać przestrzegania przez dziecko pewnych zasad, jeśli sami ich nie przestrzegamy. Ucząc dziecko właściwego postępowania a jednocześnie pokazując na swoim przykładzie, że te zasady nas nie obowiązują – do dziecka dociera całkowicie sprzeczny przekaz. Tak jest np. podczas przechodzenia przez nas na czerwonym świetle, śmiecenia na ulicy czy przeklinania. Najgorszą konsekwencją poza naśladowaniem tych zachowań przez dziecko, jest również pozbawianie nas autorytetu.
Picie alkoholu, palenie papierosów
Przy dziecku nie powinniśmy pić alkoholu z wielu powodów. Po pierwsze – dzieci nie mogą przebywać pod opieką dorosłych po spożyciu alkoholu, bo to zwiększa zagrożenie dla bezpieczeństwa dziecka. Dzieci widząc pijanych rodziców, mogą ponadto czuć się przestraszone i zdezorientowane ich odmiennym stanem. Picie alkoholu przy dziecku to po prostu zły wzorzec dla naszej pociechy. W kwestii papierosów – tu chodzi przede wszystkim o odpowiedzialność. Nie palimy przy dzieciach, bo to szkodzi ich zdrowiu. W dalszej kolejności promuje wśród dzieci ten niezdrowy nałóg.
Oglądanie drastycznych filmów, szokujących wiadomości
Dzieciństwo powinno być jak najbardziej beztroskie. Świat, w którym żyją dzieci nie podlega głębszej analizie – jest przyjmowany takim, jakim jest. Obserwowanie przemocy, patologicznych zachowań, szokujących wypadków to duże dawki okrucieństwa, które może zniszczyć postrzeganie świata przez dziecko i negatywnie wpłynąć na jego rozwój. Niektóre dzieci mogą sobie z tym nie radzić i w najgorszych przypadkach mogą potrzebować pomocy psychologa. Nie pozwólmy, by dzieciństwo zostało zdominowane przez stres i strach.
