Poród indukowany – w jakiej sytuacji?
Chociaż indukcja porodu polega na sztucznym wywołaniu czynności skurczowej macicy, to dzięki temu możliwe jest urodzenie dziecka siłami natury. Można zatem obyć się bez cesarskiego cięcia. Oczywiście jest to ingerencja w naturę, dlatego też po metodę tą sięga się wyłącznie, gdy jest ona uzasadniona medycznie. Wskazaniami do indukcji porodu są ciąża przenoszona, stan przedrzucawkowy, konflikt serologiczny, zahamowanie wzrostu płodu, nadmierny wzrost płodu, niewydolność łożyska, zaburzenia tętna płodu, zbyt mała ilość wód płodowych oraz pęknięcie pęcherza płodowego. Decyzja o zastosowaniu indukcji zapada również, jeśli kobieta boryka się z cukrzycą, nadciśnieniem przewlekłym czy zakażaniem wewnątrzmacicznym oraz w przypadku przewlekłych schorzeń ciężarnej (niezaawansowane, ustabilizowane).
Poród indukowany – metody
Obecnie dostępne są różne metody indukcji porodu, chociaż nie wszystkie z nich są bezpieczne. Wyróżnia się indukcję farmakologiczną, mechaniczną i niefarmakologiczną. W przypadku indukcji farmakologicznej najczęściej stosowaną substancją do symulacji porodu jest oksytocyna. Hormon ten powoduje skurcze macicy i dodatkowo wzmaga postęp akcji porodowej. Wzniecić czynność skurczową można także za pomocą prostaglandyn. Są to hormony przyśpieszające rozwieranie się szyjki macicy, gdyż dzięki nim dochodzi do relaksacji mięśni gładkich. Warto także wiedzieć, że pomimo różnych zastrzeżeń w wielu miejscach na świecie stosuje się w celu wywołania czynności porodowej Mizoprostol. Zastosowanie go do indukcji porodu zostało dopuszczone przez Światową Organizację Zdrowia od warunkiem, że będą to niskie dawki, podawane w przypadku wewnątrzmacicznego obumarcia płodu czy też w sytuacji ciąży o terminie.
W przypadku indukcji mechanicznej sięga się po amniotomię, odklejenie dolnego bieguna pęcherza płodowego lub cewnik Foley’a. Amniotomia wiąże się z przebiciem pęcherza płodowego. Z kolei za pomocą cewnika Foley’a możliwe jest miejscowe wywarcie ciśnienia na tkanki i tym samym uwolnienie prostaglandyn. Z kolei masaż szyjki macicy polega na ręcznym uciskaniu jej, co skutkuje pobudzeniem szyjki macicy i jej otwarciem. Do metod niefarmakologicznych zalicza się natomiast preparaty ziołowe/homeopatyczne o działaniu naskurczowym, akupunkturę, stosunek seksualny i drażnienie brodawek sutkowych powodujące wydzielanie się oksytocyny.
