Kiedy pojawia się lęk separacyjny i skąd się bierze?
Zwykle pojawia się między 6. a 18. miesiącem życia dziecka, a jego intensywność może wzrastać wraz z wiekiem dziecka, osiągając szczyt między 2. a 4. rokiem życia.
Lęk separacyjny u dzieci jest związany z rozwojem poznawczym dziecka, jego zrozumieniem świata i percepcją otaczającego go świata. Dziecko w tym wieku jest w stanie zrozumieć, że jest oddzielną jednostką od rodziców i że może ich stracić na skutek oddalenia się od nich lub separacji na jakiś czas. Dlatego też, oddzielenie się od rodziców, np. na czas pójścia do przedszkola lub szkoły, może wywołać u dziecka silny lęk.
W niektórych przypadkach lęk separacyjny może utrzymywać się przez dłuższy czas lub powrócić w późniejszym okresie życia, np. na skutek choroby, śmierci bliskiej osoby lub rozwodu rodziców. Jednak zazwyczaj, z czasem dziecko uczy się radzić sobie z lękiem separacyjnym i przestaje być on problematyczny dla jego codziennego funkcjonowania.
Objawy lęku separacyjnego u dzieci
Objawy lęku separacyjnego u dzieci mogą być różne. Dziecko może zacząć płakać i krzyczeć, gdy widzi, że jego matka lub ojciec się z nim rozstają. Może mieć trudności z usypianiem, często budzić się w nocy i wołać na pomoc. Może odczuwać silny niepokój, gdy jest samo w pokoju lub poza domem, a także doświadczać lęków nocnych, jak np. koszmary senne. Często też występuje u dziecka trudność w koncentracji i brak chęci do zabawy z innymi dziećmi, gdy bliskich mu osób nie ma w pobliżu.
Jak pomóc dziecku z lękiem separacyjnym?
Warto pamiętać, że lęk separacyjny u dzieci to naturalny objaw, który może pojawić się w trakcie rozwoju dziecka. Istnieją jednak sposoby, które mogą pomóc dziecku radzić sobie z tym niepokojem.
Przede wszystkim ważne jest, aby dziecko czuło się bezpiecznie i kochane. Można to osiągnąć poprzez regularne okazywanie miłości i uwagi, a także przez tworzenie stałych, spójnych i przewidywalnych rutyn, np. dotyczących snu i posiłków.
Ważne jest także, aby nie zostawiać dziecka samego w sytuacjach, w których czuje się ono zagrożone. Warto rozmawiać z dzieckiem i wyjaśnić mu, co się dzieje oraz co może się stać w przyszłości. Warto także pozwolić dziecku na wyrażanie swoich emocji i zrozumieniem jego niepokoju, a także uznaniem, że jest to normalne uczucie i że jego emocje są ważne.
W przypadku rozpoczęcia nauki w przedszkolu lub szkole, warto z dzieckiem przygotować się do tej sytuacji, rozmawiając z nim na temat tego, co się wydarzy i jakie korzyści może przynieść uczęszczanie do przedszkola lub szkoły. Warto też zorganizować wizyty w nowym miejscu przed rozpoczęciem nauki, aby dziecko mogło poznać nowe otoczenie i oswoić się z nim.
W przypadku, gdy lęk separacyjny u dziecka jest bardzo silny i utrudnia codzienne funkcjonowanie, warto skonsultować się z lekarzem lub psychologiem dziecięcym. Mogą oni zalecić odpowiednie metody terapeutyczne, takie jak terapia behawioralna lub terapia poznawczo-behawioralna, które pomogą dziecku radzić sobie z lękiem separacyjnym.
Pamiętaj!
Lęk separacyjny u dzieci jest zjawiskiem naturalnym, które może pojawić się w trakcie rozwoju dziecka. Objawy lęku separacyjnego mogą być różne i dotyczyć zarówno sytuacji oddzielania się od rodziców, jak i rozpoczęcia nauki w przedszkolu lub szkole. Warto pamiętać, że lęk separacyjny u dzieci można skutecznie łagodzić poprzez stworzenie dziecku poczucia bezpieczeństwa i kochania, a także poprzez rozmowę z dzieckiem i wyjaśnienie mu, co się dzieje i co może się stać w przyszłości. W przypadku silnego lęku separacyjnego warto skonsultować się z lekarzem lub psychologiem dziecięcym, aby uzyskać fachową pomoc.
fot. canva
